– Ну, чые вы, ну, чые? –
Кнігаўка пытае.
Цэлы дзень не адстае,
Нада мной лятае.

Хоць ты падай, хоць ты стой –
Як сказаць, чые мы?
Растлумачыць гэта ёй –
Цэлая праблема.

– Мамін я і татаў я,
І сястрычкі Клавы –
Гэта наша ўся сям’я.
Вось такая справа.

Іхні я, яны – мае,
Ці ж не зразумела?
А яна ізноў:
– Чые?

І ў манішцы белай
Праляцела ўсцяж мяжы
І назад:
– Адкуль вы
І чые вы, раскажы.
– Я яшчэ бабулін.

Можа, так яна пяе?
На грудочак села:
– Ну, чые вы, ну, чые?
– Беларусы ўсе мы!

Фёдар ГУРЫНОВІЧ