Як ялінкі мадэлямі сталі
Арфаграфiя i пунктуацыя аўтара захаваны.
П’еса – казка
Д з е й н ы я а с о б ы
Д з в е я л і н к і
С н е г а в і к
Д з е ц і ( д з я ў ч ы н к а і х л о п ч ы к)
Л я с н ы я ж ы х а р ы ( п т у ш к і, з а й ч ы к)
З’ява першая
Зіма. Лес, засыпаны снегам. Дзве прыгожыя ялінкі пачынаюць размову.
Я л і н к а 1 (тужліва). Хутка у лес прыйдуць людзі , каб выбраць сярод нас самую прыгожую…
Я л і н к а 2 (зацікаўлена). А што потым будзе з той , хто на іх погляд будзе самай прыгожай?
Я л і н к а 1. Забяруць яе з лесу і паставяць у будынак.
Я л і н к а 2. Навошта ў будынак?
Я л і н к а 1. Бо людзі жывуць у будынках . Яны любяць цяпло , утульнасць , розныя святы і забавы .
Я л і н к а 2 . А навошта людзям мы — елачкі . Што без нас свята не атрымаецца ?
Я л і н к а 1 . Ёсць такі звычай у людзей , яшчэ нейкі цар загадаў, упрыгожваць сваё жыллё зялёнымі елачкамі напярэдадні Новага года. З тых часоў , людзі прыходзяць у лес перад Навагоднімі святамі , высякаюць самыя прыгожыя ялінкі і нясуць іх у свае дамы , упрыгожваюць цацкамі , гірляндамі .
Я л і н к а 2 (весела) . І елачкі жывуць разам з людзмі ў іх дамах ?! Як добра… Я хачу да людзей . Хачу , каб мяне ўпрыгожылі рознакаляровымі цацкамі.
Я л і н к а 1 (заклапочана) . Дурніца ! Мы , дрэвы, без каранёў доўга жыць не зможам. Калі нас спілоўваюць ці высякаюць сякерамі — мы хутка паміраем.
Я л і н к а 2 (спалохана) . Паміраем , яшчэ не стаўшы дарослымі ?! Жах ! Я не хачу паміраць…(плачучы) . Я не хачу паміраць! Я хачу жыць дома ў лесе…
З’ява другая
У лес заходзяць дзеці – хлочык і дзяўчынка . За плячыма рукзакі . Дзеці спыняюцца каля елачак .
Д з я ў ч ы н к а (звяртаючыся да хлопчыка) . Паглядзі , якія дзве прыгажуні стаяць , у белых шубках , як мадэлі.
Х л о п ч ы к .Так . Прыгожыя . Ну вось цяпер мы гэтых фотамадэляў і паздымаем (дастае з рукзака фотаапарат) .
Я л і н к а 2 . Ой! Ой! Ой! Нас сякерамі будуць “здымаць” . З лесу забіраць… ( Плача).
Я л і н к а 1( здіўлена) . Не… Не падобна гэта на сякеру ці пілу… Супакойся не плач.
Д з я ў ч ы н к а . Ты іх фоткай , а я паспрабую іх намаляваць (рыхтуе паперу і алоўкі , пачынае маляваць , хлопчык фатаграфуе).
Х л о п ч ы к . Прыгожыя атрымаюцца здымкі . Зробім творчую выставу фотаздымкаў і малюнкаў да Новага года .
Елачкі стаяць , хвалююцца , махаюць лапкамі.
Я л і н к а 2 . Не зразумела , што яны робяць. Здаецца высякаць нас не збіраюцца.
Я л і н к а 1 . Так . Толькі агеньчыкі нейкія мільгаюць .
Дзеці пачынаюць збірацца дамоў , пакуюць рукзакі і гутараць .
Х л о п ч ы к . І як такую прыгажосць людзі могуць знішчаць толькі дзеля таго , каб ялінкі некалькі дзён у пакоі пастаялі?
Д з я ў ч ы н к а . А давай варту паставім , каб ніхто нашых мадэляў не зачапіў.
Х л о п ч ы к . Якую варту?
Д з я ўч ы н к а . Вылепім Снегавіка-ваяку, няхай абараняе нашых мадэляў.
Х л о п ч ы к . Давай!
Дзеці лепяць снегавіка , прадаўжаючы гутарку.
Д з я ў ч ы н к а . А як жа звычай — урыгожваць дамы ялінкам? Гэта ж так цікава і водар такі смачны – свежасці і чысціні !
Х л о п ч ы к . Мы дома ўжо некалькі гадоў штучную ёлачку ўпрыгожваем, у магазіне купілі. Яна зроблена з тканіны і пластмасы, а мама букет з яловых галінак у пакоі ставіць і пах такі , як вось тут у лесе.( Удыхаюць паветра).
Д з я ў ч ы н к а (лепячы камяк для снегавіка). Глядзі , глядзі! Колькі яловых лапак пад снегам. Давай назбіраем. Будуць у нас на Новы год ёлачкі- букеты!
Дзці збіраюць лапкі . Складаюць букеты. Упрыгожваюць снегавіка галінкамі.
Д з я ў ч ы н к а. Я прыгатавала плакат. Няхай наш Снегавік-ваяка яго трымае.(Прымацоўваюць плакат: “Беражыце лес!”)
Х л о п ч ы к . А я корм для птушак прыхапіў. Глянь , колькі тут слядоў птушыных (сыпле зярняткі).
Дзеці пакідаюць лес.
З’ява трэцяя
Лес . Цішыня . Каля дзвюх елачак стаіць снегавік. Елачкі з асцярогай пачынаюць размову.
Я л і н к а 1 . Эй , ваяка , ты хто?
Я л і н к а 2 . Гэта не чалавек . Ён увесь са снегу зроблены , толькі нашымі галінкамі ўпрыгожаны.
Я л і н к а 1 . Ты чула , што дзеці гаварылі , ён нас абараняць будзе.
Снегавік ажывае і падае голас.
С н е г а в і к . Я Снегавік – Берагоша. У мяне заданне , каб вас ніхто не крыўдзіў. Буду стаяць на варце.
Прылятае птушка.
П т у ш к а . І я хачу , каб мяне абаранялі. Каля ялінак цёпла і шышкамі можна паласавацца . А вось і зярнятак нехта насыпаў. Можна я сябровак сваіх паклічу? (Прылятаюць іншыя птушкі).
Я л і н к а 1 . Кліч – нам весялей будзе.
Прыбягае зайчык.
З а й ч ы к . А мяне прымеце? Вельмі ж цёпла і ўтульна тут у вас . І ежа ёсць , і варта. Мяне кожны пакрыўдзіць можа.
Я л і н к а 2. Заставайся і ты. Хутка Новы год . Будзем разам сустракаць. Птушкі заспявайце нам песеньку…
(Усе разам , прагаворваюць ці спяваюць пад вясёлую музыку, водзяць карагод).
Елачкам не сумна , елачкам не страшна
Побач толькі добрыя ,юныя сябры.
Не крануць ялінак у Свята навагодняе –
Бо загінуць елачкі хутка , без пары.
Новы год сустрэнем — тут у лесе дружна мы
І не трэба секчы іх , прыносіць у дамы.
Нам усім не сумна , нам усім не страшна
Побач толькі добрыя, юныя сябры.
Канец.
Ад імя вучняў 4 класа
ДУА “Карцэвіцкая” СШ,
Мінскай вобл.
Нясвіжскага раёна
Лілія Вііктараўна Гаціла
Дзякуй вучням і настаўнцы за п’есу-казку.
Дзякую і вучням, і настаўніцы.Цудоўная п’еса. Вучні пачатковай школкі ці дзіцячага садка змогуць яшчэ да святаў яе падрыхтаваць для паказу, час дазваляе. Асаблівая падзяка і аўтарам, і «Вясёлцы»за беларускую мову- у школах яе ой як не хапае.
Дзякуй аутарам. ….
Цудоуна . Прыклад дабрыни!
Спасибо ))))
Дзякуй за казку! Малайцы!