Ніл ГІЛЕВІЧ

Родная мова

 

Мова родная мая ты,

Што і дзедавай была.

Мова мамы, мова таты,

Мова нашага сяла!

 

Ты звініш, калі я ўранку

Чую песні за акном,

І журчыш, як баіць байку

Мне бабуля перад сном.

 

Разгарну буквар вясёлы, —

Зноў са мной гаворыш ты,

Мілагучная заўсёды,

Як званочак залаты!

 

Уладзімір ДУБОЎКА

РОДНАЯ МОВА, ЦУДОЎНАЯ МОВА!..

 

Родная мова, цудоўная мова!

Ты нашых думак уток і аснова!

Матчын дарунак ад самай калыскі,

ты самацветаў яскравая нізка.

 

Кожны з іх барвы дзівосныя мае,

вечным агнём зіхаціць — не згарае.

Ты мне заўсёды была дапамогай,

дзе б і якой ні хадзіў я дарогай.

 

Чую ў табе перазвоны крыніцы,

чую ў табе і раскат навальніцы,

чую павевы зялёнага бору,

водгулле працы у родным прасторы.

 

Кожнай драбнічкай ты варта пашаны,

кожнае слова вякамі стварана.

І на вякі яно жыць застаецца,

вечнае так, як народнае сэрца.

 

У свеце вялікая колькасць цудоўных моў. На некаторых з іх размаўляюць мільёны людзей, іншыя засталіся ў свядомасці толькі некалькіх чалавек. Мовы вабяць сваёй прыгажосцю, непаўторнасцю, мілагучнасцю. Але ёсць толькі адна мова, якая завецца роднай. На ёй чалавек размаўляе з роднымі, сябрамі. Гэта мова нашай душы. 21 лютага ва ўсім свеце адзначаюць вельмі значнае свята — Міжнародны дзень роднай мовы. Нам, беларусам, у спадчыну засталася ўнікальная мова — жывая і мілагучная, песенная і паэтычная, старажытная і сучасная. Яе трэба не проста вывучаць і памятаць, на ёй трэба размаўляць. Хаця б адзін дзень у год, месяц, тыдзень. Давайце пачнём сёння!